تعریف: آکنه (Acne) نشان دهنده یک اختلال التهابی چندعاملی (multifactorial inflammatory disorder) در واحد پیلوسباسه (pilosebaceous unit) است که تقریباً 85 درصد از جمعیت بین 12 تا 24 سال را تحت تأثیر قرار می دهد.
بیماری زایی (Pathogenesis): چهار علت بیماری زایی آکنه از: 1- سبوره (seborrhea) (افزایش ترشح سبوم در پوست)، 2- کومدون زایی (comedogenesis) (انسداد مجاری)، 3- تشکیل کلنی توسط باکتری های آکنه Cutibacterium acnes (C. acnes) و 4- التهاب (inflammation) تشکیل شده است. همه موارد فوق از عللی هستند که منجر به ایجاد ضایعات آکنه می شوند.
نمایش بالینی (Clinical presentation): تجلیات بالینی (clinical manifestations) گوناگون و انواع فرعی از این بیماری وجود دارد. ضایعات معمولاً روی صورت و همچنین قسمت بالایی بدن که در آن غدد سباسه بیان بیشتری (higher expression) دارند ایجاد می شود. بیماران آکنه همچنین دارای ضایعات غیرالتهابی (non-inflammatory lesions) مانند کومدون های باز (پاپول های دوناتی شکل (donut-shaped papules) با دهانه فولیکولی گشاد شده مرکزی و توده کراتین سیاه (black keratin plug secondary) به رسوب ملانین و اکسیداسیون لیپید و کومدون های بسته هستند که نشان دهنده پاپول های کوچک یوکروماتیک (small euchromatic papules) بدون منافذ فولیکولی (follicular openings) هستند (شکل 1 و 2). ضایعات التهابی آکنه از پاپول های اریتماتوز کوچک (small erythematous papules) (شکل 3) و پوسچول ها (pustules) (شکل 4) تا گرهک های (nodules) بزرگ و دردناک که می توانند همگرا (converge) شوند، متفاوت است (شکل 5). ضایعات مزمن (Chronic lesions) می توانند اسکارهای آتروفیک (atrophic) و هیپرتروفیک (hypertrophic scars) بر جای بگذارند. اسکارهای آتروفیک معمولاً شایع‌ترین اسکارها هستند و بر اساس مورفولوژی آن‌ها، از جمله یخ‌چین (ice pick) (شکل 6)، نورد (rolling)، و جعبه‌کار (boxcar) (شکل 7) طبقه‌بندی می‌شوند. ضایعات گرهکی مزمن (Chronic nodular lesions) می توانند اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئیدی (keloid scars) را ایجاد کنند (شکل 8 و 9).
متن کامل این مقاله تخصصی، گامی فراتر در دنیای صابون سازی است که فقط در دسترس هنرجویان دوره مقدماتی و پیشرفته صابون سازی و یا مشترکین پلن‌های نقره‌ای و طلایی سامانه نخبگان صابون ساز است.