روغن سبوس برنج

روغن سبوس برنج یک ترکیب غنی از آنتی‌ اکسیدان‌ ها، ویتامین E، اسید های چرب و اسکوالن است که فواید زیادی برای پوست دارد. آنتی‌ اکسیدان‌ های موجود در این روغن به کاهش آسیب‌ های ناشی از رادیکال‌ های آزاد کمک می‌ کنند، که به تأخیر در روند پیری پوست کمک می‌ کند. ویتامین E و اسکوالن موجود در روغن سبوس برنج رطوبت را به پوست می‌رسانند و از خشکی و تحریکات جلوگیری می‌کنند، و به حفظ لطافت و نرمی پوست کمک می‌کنند. این روغن به‌ واسطه خواص ضد التهابی‌ اش می‌تواند به کاهش قرمزی و التهاب‌های پوستی کمک کند و برای پوست‌ های حساس و مستعد التهاب نیز مناسب است. به همین دلایل، افزودن روغن سبوس برنج به صابون‌ های دست‌ساز می‌تواند منجر به محصولی شود که علاوه بر پاک‌کنندگی، پوست را نرم و لطیف کند و به حفظ سلامت و زیبایی پوست کمک کند.

مقدمه

برنج یکی از قدیمی ترین گیاهان زراعی جهان است که قدمت آن به دوران پلیستوسن (Pleistocene) باز می گردد.

بر اساس دانش کنونی، خاستگاه برنج کشت شده (cultivated rice) در جنوب شرقی آسیا قرار دارد. قدیمی ترین اسناد مکتوب مربوط به چین و به ۲۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد. در قرن نهم، مورها کشت برنج را به اسپانیا معرفی کردند. در ایتالیا، برنج از قرن پانزدهم کشت می شود. این محصول در قرن هفدهم به آمریکای شمالی وارد شد.

برنج از نظر خاک نیازمند خاک غنی از هوموس (humus)، لومی (loamy) و سنگین است تا بتواند آب کافی جذب کند. این گیاه به شرایط آب و هوایی، بارندگی و گرما حساس تر است. گونه های گرمسیری در دمای ۱۸ درجه سانتیگراد جوانه می زنند، در حالی که گونه های نیمه گرمسیری در دمای ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتیگراد جوانه می زنند. برنج یخبندان را تحمل نمی کند و در زمان گلدهی به دمای ۲۵ تا ۳۵ درجه سانتیگراد نیاز دارد.

استخراج روغن روغن سبوس برنج

روغن سبوس برنج (Rice bran oil) از جنین (embryos) یا لایه‌های خارجی (outer layers) دانه برنج (rice corn) با استفاده از هگزان (hexane) استخراج می‌شود. روغن خام (raw oil) به دلیل داشتن حدود 3 تا 20 درصد اسیدهای چرب آزاد (free fatty acids) و 5 تا 8 درصد مواد غیرقابل صابونی (unsaponifiable portion) قابل استفاده برای مصارف پزشکی یا به عنوان روغن خوراکی (edible oil) نیست. به همین دلیل، روغن پس از استخراج تصفیه (cleaned) و خنثی (neutralised) می‌شود.

رنگ روغن سبوس برنج

• کمی مایل به زرد (Slightly yellowish)
• زرد طلایی یا قهوه ای مایل به سبز (Golden yellow or greenish brown)

بوی روغن سبوس برنج

• کمی گلدار، با ته مزه برنج پخته (Slightly flowery, touch of boiled rice)

طعم روغن سبوس برنج

• خنثی (Neutral)

ترکیب اسیدهای چرب روغن سبوس برنج

ترکیب استرول ها

(غلظت بر حسب میلی گرم بر کیلوگرم و محتوا بر حسب درصد)

نام استرول	محتوای کل (میلی گرم در 100 گرم روغن)
کل استرول	10550
کلسترول (Cholesterol)	–
براسیکاسترول (Brassicasterol)	–
کمپسترول (Campesterol)	20-28
استیگماسترول (Stigmasterol)	8-15
بتا-سیتوسترول (Beta-Sitosterol)	49-54
آ5-آوناسترول (A5-Avenasterol)	5-11
آ7-استیگماسترول (A7-Stigmasterol)	1-2
آ7-آوناسترول (A7-Avenasterol)	2-4

ترکیب توکوفرول های روغن سبوس برنج

روغن سبوس برنج حاوی 32.3 میلی گرم توکوفرول در 100 گرم روغن (tocopherol/100 g oil) است.

سایر مواد تشکیل دهنده روغن سبوس برنج

فارسی	انگلیسی
گاما-اوریزانول (γ-Oryzanol)	γ-Oryzanol
توکوفرول	Tocopherol
توکوتری‌انول	Tocotrienol
فیتواسترول‌ها	Phytosterols
پلی‌فنول‌ها	Polyphenols
لسیتین	Lecithin
موم	Wax
اسکوالن	Squalene

مشخصات فیزیکی روغن سبوس برنج

• شاخص انکسار (refractive index): nD 25 = 1.470-1.473
• چگالی (density): d25 25 = 0.916-0.921
• عدد صابونی شدن (saponification number): 181-194
• عدد اسیدی (acid number): 4-120
• عدد یدی (iodine number): 89-108
• مواد غیرقابل صابونی شدن (unsaponifiable): 1-5%

ماندگاری روغن سبوس برنج:

در صورت نگهداری در جای خنک و تاریک، روغن تا ۱۲ ماه ماندگاری دارد. با این حال، روغن تصفیه نشده (Unrefined Oil) زودتر فاسد می شود.

ویژگی های روغن سبوس برنج

روغن سبوس برنج حاوی درصد بالایی از گاما-اوريزانول (γ-Oryzanol) است. این ماده ترکیبی از اسید فروليك (Ferulic Acid) و فیتواسترول ها (Phytosterols) می باشد. اسید فرولیک، همانند اسید کافئیک، به طور معمول در لایه های بیرونی گیاهان یافت می شود و به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل کرده و از گیاه در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کند. اثرات گاما-اوريزانول در ادامه با جزئیات بیشتر توضیح داده شده است.

روغن سبوس برنج در داروسازی و پزشکی

روغن سبوس برنج حاوی اجزای مختلفی مانند گاما-اوريزانول، توكوترينول‌ها، توكوفرون‌ها و اسکوالن است که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارند. در این راستا، اثر ضد سرطان و تأثیر مثبت بر سیستم قلبی عروقی به این روغن نسبت داده می‌شود. همچنین حاوی فیتواسترول‌هایی است که سهم عمده آن را بتاسيتوسترول تشکیل می‌دهد؛ ثابت شده است که فیتواسترول‌ها سنتز کلسترول را به طور رقابتی مهار می‌کنند.

در آسیا، روغن سبوس برنج مدتی است که به عنوان کاهنده کلسترول به کار می‌رود. گاما-اوريزانول که عمدتاً از روغن سبوس برنج به دست می‌آید، به بسیاری از محصولات مکمل‌های غذایی در بخش ورزشی اضافه می‌شود. حدس‌هایی وجود دارد که فیتواسترول‌های موجود در گاما-اوريزانول ممکن است باعث افزایش سطح تستوسترون و تحریک ترشح هورمون‌های رشد شوند و در نتیجه اثر آنابولیک داشته باشند. با توجه به اینکه کمتر از ۱۰ درصد فیتواسترول‌ها از روده جذب می‌شوند، بعید است که باعث افزایش حجم عضلات شوند. همچنین تصور می‌شود که اثر گاما-اوريزانول را می‌توان با افزایش نوراپی‌نفرین و بتا-اندورفین توضیح داد، اما این موضوع در مطالعات بالینی ثابت نشده است. با این وجود، روغن سبوس برنج همچنان با شعارهایی مانند “جایگزین طبیعی برای استروئیدهای آنابولیک”، “افزایش قدرت و حجم عضلات” و “کاهش خستگی” تبلیغ می‌شود.

این روغن خیلی سبک (Very light oil) از بخش داخلی پوسته برنج (Interior of the rice husk) استخراج می شود و غنی از انواع اسیدهای چرب ضروری، اسکوالین (نرم کننده) (Squalene (emollient)) و انواع آنتی اکسیدان ها است و به آسانی جذب پوست می شود. روغن سبوس برنج در انواع کرم ها و روغن های ضدپیری استفاده می شود.

آرد برنج

آرد برنج به طور طبیعی نرم می کند و به طور ملایم سلول های مرده پوست را از صورت و بدن می زداید. آرد برنج در انواع آبگرم درمانی (Spa treatments) و صابون سازی استفاده می شود.

نشاسته برنج

نشاسته برنج یک جزء سازنده ارزان قیمت معمول و جایگزینی برای نشاسته ذرت است که به عنوان یک پر کننده (Filler) در ماسک های صورت، برای چسبناکی در انواع لوسیون ها و در میکاپ و انواع پودر های بدن (Body powders) استفاده می شود. نشاسته برنج همانند نشاسته ذرت وقتی که بر روی پوست استعمال شود و برای مدت طولانی بر روی پوست باقی بماند، قندهای طبیعی آن رشد مخمر را افزایش می دهد و می تواند آکنه را فعال کند و بثورات (Rash) و قرمزی را روی پوست ایجاد کند.

شربت برنج

شربت برنج (Rice syrup) عموما از از دانه کامل برنج قهوه ای که با آنزیم ها فراوری شده و سپس به صورت شربت با غلظت شبیه عسل جوشانده شده ساخته می شود. شربت برنج (Rice syrup) انواع آمینو اسیدها، اسیدهای چرب ضروری، انواع قندهای طبیعی، انواع ویتامین ها و مواد معدنی را دارد. شربت برنج به عنوان یک پاک کننده ی صورت و لایه بردار و در انواع ماسک های صورت استفاده می شود.

آب برنج

آب برنج بوسیله ی غوطه ورسازی و گاهی اوقات نیم جوش کردن برنج ساخته می شود و در انواع کرم های صورت به منظور درمان پسوریازیس (Psoriasis) و اگزما و به منظور تقویت نرمی و انعطاف پذیری پوست استفاده می شود. آب برنج همچنین در انواع پاک کننده های صورت و به منظور حل شدن و زدودن سلول های مرده پوست استفاده می شود.