در برخی از بیماران، ظاهر ضایعات پوستی (skin lesions) ممکن است آنقدر مشخص باشد که تشخیص (diagnosis) آن در یک نگاه واضح باشد. در برخی دیگر، علائم ذهنی و علائم بالینی به تنهایی کافی نیستند و یک شرح حال کامل و معاینه آزمایشگاهی، از جمله نمونه برداری (biopsy)، برای رسیدن به تشخیص ضروری است.
یک بیماری ممکن است در شرایط مختلف و در افراد مختلف تنوع (variations) را نشان دهد. ظاهر ضایعات ممکن است با درمان قبلی اصلاح شده باشد یا توسط تأثیرات خارجی، مانند خاراندن (scratching) یا عفونت ثانویه (secondary infection)، پنهان شده باشد. علائم ذهنی (Subjective symptoms) ممکن است تنها شواهد یک بیماری باشد، مانند خارش پوست (pruritus)، و ظاهر پوست ممکن است به طور کلی غیر قابل توجه باشد. اگرچه شرح حال مهم است، تشخیص در درماتولوژی اغلب بر اساس مشخصات فیزیکی عینی و محل یا توزیع یک یا چند ضایعه قابل مشاهده یا احساس است. بنابراین معاینه فیزیکی دقیق پوست در تشخیص درماتولوژیک بسیار مهم است.
علائم پوستی
به طور معمول، بیشتر بیماری های پوستی با ضایعاتی ظاهر می شوند که ویژگی های مشخصی دارند. آنها ممکن است از نظر اندازه، شکل و رنگ یکنواخت یا متنوع باشند یا ممکن است در مراحل مختلف تکامل یا تکامل باشند. ضایعات اصلی به عنوان ضایعات اولیه (primary lesions) شناخته می شوند و شناسایی این ضایعات مهمترین جنبه معاینه فیزیکی پوست است. آنها ممکن است به رشد کامل خود ادامه دهند یا با رگرسیون (regression)، تروما (trauma) یا سایر عوامل خارجی (extraneous factors) اصلاح شوند و ضایعات ثانویه (secondary lesions) ایجاد کنند.
ضایعات اولیه
ضایعات اولیه به شکل‌های زیر هستند:
- لکه های پوستی (macules) (یا تکه‌ها)
- پاپول‌ها (papules) (یا پلاک‌ها)
- گرهک ها (nodules)
- تومورها (tumors)
- کهیر (wheals)
- وزیکول‌ها (vesicles)
- تاول‌ها (bullae)
- جوش های چرکین (pustules)
متن کامل این مقاله تخصصی، گامی فراتر در دنیای صابون سازی است که فقط در دسترس هنرجویان دوره مقدماتی و پیشرفته صابون سازی و یا مشترکین پلن‌های نقره‌ای و طلایی سامانه نخبگان صابون ساز است.