استخراج روغن سنجد تلخ
روغن سنجد تلخ (Sea Buckthorn) در سه نوع مختلف وجود دارد:
- روش اول، فشار سرد یا سانتریفوژ (Centrifugation) عصاره فشرده شده میوه را تحت فشار قرار داده و روغن را از تفاله میوه (Fruit Pulp) استخراج می کند.
- روش دوم برای استخراج روغن از تفاله میوه، استفاده از دی اکسید کربن فوق بحرانی (Supercritical CO2) است. در این روش، توت های خشک کامل با آسیاب سنگی (Quern) آسیاب می شوند. این کار از خرد شدن هسته ها جلوگیری می کند و در نتیجه فقط لیپیدهای موجود در تفاله میوه استخراج می شوند. بازده این روش حدود ۱۲.۵ درصد است.
- روغن هسته نیز وجود دارد که با جدا کردن هسته ها از تفاله میوه و سپس پرس سرد و در نهایت استخراج روغن از هسته ها به دست می آید.
روغن تفاله مخلوطی از روغن هسته و روغن تفاله میوه است. بعد از اولین فشار دادن میوه، مقداری روغن در تفاله، پوست و هسته میوه باقی می ماند. این روغن باقیمانده استخراج شده و با روغن های تفاله و هسته مخلوط می شود. در واقع، روغن تفاله، روغن اصلی سنجد تلخ به حساب می آید.
رنگ
- روغن حاصل از پالپ میوه: نارنجی-قرمز (Orange-red)
- به دلیل وجود کاروتنوئیدها، به شدت نارنجی-قرمز است.
- بسیار روان و به رنگ نارنجی-قرمز روشن.
- روغن نارنجی-قرمز، شفاف، نیمه‌جامد در دمای اتاق.
- روغن حاصل از دانه‌ها: زرد-قرمز (Yellowish-red)
بو
- روغن حاصل از پالپ میوه: میوه‌ای، شیرین، شبیه میوه خشک، با رایحه سرکه و کمی بوی خاص انگور فرنگی دریایی (Sea buckthorn)
- خاص انگور فرنگی دریایی، گاه ناخوشایند.
- روغن حاصل از دانه‌ها: بدون بوی انگور فرنگی دریایی
- روغن حاصل از پالپ و دانه‌های میوه: ترش، میوه‌ای، لیمویی، با بوی انگور فرنگی دریایی
طعم
- روغن حاصل از پالپ میوه: به طور معمول معطر و میوه‌ای. خاص انگور فرنگی دریایی
ترکیب اسیدهای چرب
مشخصات فیزیکی روغن توت فرنگی دریایی
ماندگاری روغن خولان دریایی
ویژگی‌های روغن خولان دریایی
کاربردهای روغن خولان دریایی
متن کامل این مقاله تخصصی، گامی فراتر در دنیای صابون سازی است که فقط در دسترس هنرجویان دوره مقدماتی و پیشرفته صابون سازی و یا مشترکین پلن‌های نقره‌ای و طلایی سامانه نخبگان صابون ساز است.
