روغن ساشا اینچی، خواص روغن ساشا اینچی، استخراج حرفه ای روغن ساشا اینچی
زیستگاه ساشا اینچی
ساشا اینچی (Sacha Inchi) گیاهی بومی جنگل‌های بارانی منطقه آمازون (Amazonas Region) است. این گیاه علاوه بر پرو (Peru) در کشورهای برزیل (Brazil)، کلمبیا (Colombia)، اکوادور (Ecuador) و ونزوئلا (Venezuela) نیز می‌روید. اینکاها (Incas) و اجدادشان این گیاه را قرن‌ها کشت می‌کرده‌اند.
شرح گیاه ساشا اینچی
ساشا اینچی گیاهی چند ساله و کامل با برگ‌های کرک‌دار و قلبی شکل است. سطح بالایی برگ‌ها براق و سبز تیره و لبه برگ‌ها دندانه‌دار است. طول برگ‌ها 10 تا 12 سانتی‌متر و عرض آنها 8 تا 10 سانتی‌متر است. ساقه برگ 2 تا 6 سانتی‌متر طول دارد و در قاعده برگ‌ها، گوشوارک مشاهده می‌شود.
گل‌های نر زودتر از گل‌های ماده ظاهر می‌شوند. گل‌های نر کوچک، سفید و به صورت خوشه‌ای هستند. کمی بعد، گل‌های ماده در قاعده گل‌آذین ظاهر می‌شوند.
میوه این گیاه کپسول است که در ابتدا سبز و سپس با رسیدن قهوه‌ای یا سیاه می‌شود. میوه ستاره شکل و شکوفا است و 3 تا 5 سانتی‌متر قطر دارد. میوه از 4 تا 7 بخش تشکیل شده است که هر بخش یک دانه را در خود جای داده است. دانه‌ها بیضی شکل، قهوه‌ای تیره و 1.5 تا 2 سانتی‌متر قطر دارند.
کشت ساچا اینچی
در اوایل قرن بیست و یکم، دولت پرو ساچا اینچی را به عنوان یک گونه در معرض خطر انقراض اعلام کرد و شروع به حمایت از پروژه‌هایی برای کشت پایدار این گیاه کرد. ساچا اینچی در آب و هوای گرم و در ارتفاعات تا 1700 متر به بهترین وجه رشد می‌کند. از آنجایی که این گیاه به سرعت رشد می‌کند، زهکشی مناسب خاک و تامین آب کافی برای آن حائز اهمیت است. این گیاه خاک اسیدی را ترجیح می‌دهد. در صورت وجود آب کافی، بذر 2 هفته پس از کاشت جوانه می‌زند. گیاه پس از 3 تا 5 ماه به مدت 7 تا 19 روز شکوفه می‌دهد. 3 تا 4 ماه بعد، اولین میوه‌ها شروع به رشد می‌کنند. برداشت محصول حدود 7.5 تا 9.5 ماه پس از کاشت به صورت دستی انجام می‌شود. سپس میوه‌ها برای به دست آوردن بذر در آفتاب خشک می‌شوند. در گذشته بذرها به صورت دستی جدا می‌شدند، اما امروزه این کار توسط ماشین‌ها انجام می‌شود. با این حال، برداشت محصول هنوز به صورت دستی انجام می‌شود.
استخراج روغن ساکا اینچی
روغن ساکا اینچی (Sacha inchi oil) معمولاً به روش پرس سرد استخراج می‌شود. روش‌های دیگر شامل استخراج با حلال‌ها یا دی‌اکسید کربن فوق بحرانی است. پرس کردن به دلیل سازگاری با محیط زیست و تولید روغن با کیفیت بالا، روش ترجیحی است.
در روش استخراج با حلال، معمولاً از هگزان (Hexane) استفاده می‌شود که سمی است. علاوه بر این، استخراج در دمای بالا انجام می‌شود و ترکیباتی مانند اسیدهای چرب چند غیراشباع در این فرآیند از بین می‌روند. همچنین ممکن است طعم‌های نامطبوع ایجاد شود.
از سوی دیگر، دی‌اکسید کربن (Carbon dioxide) نه سمی است و نه قابل اشتعال، و به راحتی می‌توان آن را از عصاره جدا کرد. مطالعه‌ای توسط فوگلگاتی-رومرو و همکارانش (Follegatti-Romero et al.) روش‌های مختلف استخراج روغن ساکا اینچی را بررسی کرد. نتیجه این بود که پرس سرد و سپس استخراج با دی‌اکسید کربن در فشار 400 بار و دمای 60 درجه سانتیگراد، بیشترین بازده را به میزان 99.1% به دست می‌دهد.
رنگ: زرد (Yellow)
بو: شبیه لوبیا
طعم: شبیه لوبیا
ترکیب شیمیایی اسیدهای چرب روغن ساشا اینچی
مشخصات فیزیکی روغن ساشا اینچی
کاربردهای روغن ساشا اینچی
متن کامل این مقاله تخصصی، گامی فراتر در دنیای صابون سازی است که فقط در دسترس هنرجویان دوره مقدماتی و پیشرفته صابون سازی و یا مشترکین پلن‌های نقره‌ای و طلایی سامانه نخبگان صابون ساز است.