اکسید آهن

این ترکیبات شیمیایی معدنی به عنوان رنگدانه های آرایشی بهداشتی از اوایل 1900 میلادی استفاده شده اند. اگر چه انواع اکسیدهای آهن می تواند به طور طبیعی تولید شوند، معمولا برای استفاده آرایشی بهداشتی به منظور اطمینان از خلوص سنتز می شوند. انواع اکسیدهای آهن می توانند در گستره وسیعی از انواع محصولات میکاپ و انواع صابون جامد یافت شوند و استفاده موضعی از آن ها غیر محرک (Nonirritating) و غیر سمی هستند.

رنگ پوست فونداسیون ها (The skin colors of foundations) و بسیاری از لوازم آرایشی میکاپ (makeup cosmetics) اغلب با مخلوط کردن اکسید آهن قرمز، Fe2O3، اکسید آهن زرد، Fe2O3.H2O و اکسید آهن سیاه، Fe3O4 ایجاد می شود. اجداد ما ده‌ها هزار سال پیش از اخرای قرمز (red ochre) به عنوان رنگ قرمز برای تزئین پوست خود استفاده می‌کردند، اما روش‌های مدرن مرطوب، خشک و هیدروترمال (hydrothermal methods) سولفید آهن (iron sulfide) و کلرید آهن (iron chloride) به ما این امکان را می‌دهد تا رنگ‌های زنده‌تر با طیف وسیع‌تری از رنگ‌ها را فرموله کنیم. اکسید آهن قرمز و اکسید آهن زرد رنگ خود را از انتقال الکترون‌ها در اتم‌های آهن نشان می‌دهند. به عبارت دیگر، الکترون‌های بیرونی‌ترین لایه یون آهن +Fe3 با تحریک نوری برانگیخته می‌شوند و هنگامی که به حالت پرانرژی تبدیل می‌شوند، نور را جذب می‌کنند و رنگ قرمز یا زرد خود را نشان می‌دهند (شکل زیر). از سوی دیگر، اکسید آهن سیاه، نور را در محدوده مرئی جذب می‌کند، زمانی که الکترون‌های +Fe2 از +Fe3 در کریستال همسایه از +Fe2 با تحریک نوری حرکت می‌کنند و رنگ سیاه خود را نشان می‌دهند. از آنجایی که شکل و اندازه اکسید آهن می تواند بر بافت و احساس کاربرد تأثیر بگذارد، اکسیدهای آهن فلس مانند و اکسید آهن شفاف (transparent iron oxide) با ذرات اولیه کوچکتر از امواج نور در حال توسعه هستند.

مراجع:

KAZUTAMI SAKAMOTO, COSMETIC SCIENCE AND TECHNOLOGY: THEORETICAL PRINCIPLES AND APPLICATIONS, Elsevier Inc. 2017