گلیکاسیون (glycation) یک واکنش شیمیایی غیر آنزیمی (nonenzymatic chemical reaction) است که در آن قندها، به ویژه گلوکز، با پروتئین ها، لیپیدها و نوکلئیک اسیدها (nucleic acids) در فرآیندی به نام گلیکاسیون واکنش می دهند. این واکنش شامل اتصال گروه‌های کربنیل واکنش پذیر (reactive carbonyl groups) قندهای احیاکننده با گروه‌های آمینه آزاد پروتئین‌ها است که منجر به تشکیل محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (advanced glycation end products) (AGEs) می‌شود. گلیکاسیون می تواند عملکرد طبیعی سلولی و بافتی را مختل کند و در ایجاد شرایط پاتولوژیک مختلف نقش داشته باشد.
در زمینه پیری، گلیکوزیله در پاتوژنز (pathogenesis) بیماری های مرتبط با پیری نقش دارد. این ماده در تشکیل AGE ها نقش دارد که می تواند با تأثیر بر ساختار و عملکرد پروتئین ها تجمع یافته و به روند پیری کمک کند.
فرآیند گلیکوزیله به ویژه در پیری پوست (skin aging) مرتبط است، جایی که قند اضافی می تواند به پروتئین های ضروری پوست متصل شود و باعث تغییر در ساختار و عملکرد آنها شود. این فرآیند با ایجاد چین و چروک (wrinkles) و سایر علائم پیری همراه است.