امولینت ها موادی هستند که برای نرم و صاف کردن پوست به مواد آرایشی اضافه می شوند و عمدتا از چربی و روغن تشکیل شده اند. آنها با پر کردن فضاهای بین قرنیه سلول های پوسته پوسته شده برای ایجاد یک سطح صاف عمل می کنند. امولینت ها انسجام سلول‌ها را افزایش می‌دهند و باعث صاف شدن لبه‌های پیچ‌خورده کورنوسیت ها (corneocytes) و سطح صاف‌تر با اصطکاک کمتر و انکسار نور (light refraction) بیشتر می‌شوند. اکثر نرم کننده ها به عنوان عوامل انسدادی (occlusives) عمل می کنند، اما برخی از آنها فعالیت آبرسانی (humectant) را نشان می دهند. لانولین (Lanolin)، روغن معدنی (mineral oil)، کره شی (shea butter)، روغن گلرنگ (safflower oil) و وازلین (petrolatum) نمونه‌هایی از مواد انسدادی (occlusive ingredients) هستند که اثر امولینت نیز دارند. اسیدهای چرب اشباع با زنجیره بلند و الکل های چرب (fatty alcohols) اغلب به عنوان امولینت استفاده می شوند، مانند اسیدهای استئاریک، لینولئیک، لینولنیک، اولئیک و لوریک.