روغن بائوباب

زیستگاه بائوباب

بائوباب (baobab) درختی است که بخشی از پوشش گیاهی طبیعی شمال نیجریه (Nigeria) است. منشأ آن آفریقا و عربستان سعودی است; ملوانان آن را به زنگبار، ماداگاسکار (Madagascar) و موریس (Mauritiu) منتقل کردند. در نتیجه روابط تجاری با هند، بائوباب به هند، مالزی و اندونزی وارد شد. امروزه در دریای کارائیب و سواحل گویان نیز یافت می شود. با این حال، همچنان درخت گزنه ای از ساوانای خشک آفریقا باقی مانده است. به ویژه در صحرای نیجریه، از برگ، تفاله میوه و دانه های آن استفاده می شود. در زمان خشکسالی، تفاله میوه را به صورت پوره له کرده و به فرنی اضافه می کنند، از برگ های آسیاب شده برای غلیظ کردن سوپ استفاده می شود و از میوه آسیاب شده به عنوان آرد استفاده می شود.

درخت بائوباب (Baobab) در مناطق گرم و خشک قاره آفریقا (Africa) رواج دارد. در کشور سودان (Sudan) این درخت در خاک های شنی واقع در مجاورت آبراهه های فصلی موسوم به خور (khor) و در ساواناهای با علف کوتاه رشد می کند. کشت این درخت به مناطقی محدود می شود که حداکثر یک روز یخبندان در سال را تجربه می کنند. سیستم ریشه ای گسترده این درخت، امکان ذخیره مقادیر قابل توجهی آب را برای آن فراهم می کند.

توانایی ذخیره آب و مقاومت در برابر آتش، بقای این درخت را در شرایط آب و هوایی خشک تضمین می کند. سازگاری با تغییرات pH خاک و تحمل خاک های لاتریتی کم عمق از دیگر ویژگی های این درخت است. همچنین، درخت بائوباب در تپه ها، خاک های آهکی و مکان هایی که آب در آن جمع می شود یا جاری می شود، یافت می شود. در کشور سودان، گلدهی این درخت بین ماه های اردیبهشت (May) و تیر (July) و میوه دهی آن از مرداد (August) تا مهر (October) صورت می پذیرد. تکثیر این درخت از طریق بذر انجام می شود، اما تکثیر رویشی از طریق قلمه ریشه، پیوند یا جوانه زنی نیز امکان پذیر است.

استخراج روغن بائوباب

برای استخراج روغن، ابتدا میوه‌های خشک شده را با استفاده از هاون (pestle) به قطعات کوچک خرد می‌کنند تا هسته‌ها از تفاله میوه جدا شوند. سپس هسته‌ها شسته شده، در آفتاب خشک می‌شوند و در نهایت به صورت مکانیکی آسیاب می‌شوند. روغن با اضافه کردن حلال‌ها استخراج می‌شود. همچنین می‌توان هسته‌ها را به روش پرس سرد نیز روغن‌گیری کرد.

مشخصات رنگ، بو و طعم روغن بائوباب

رنگ:

  • روغن شفاف، چسبناک و به رنگ زرد طلایی (Golden-yellow)
  • روغن زرد روشن (Light-yellow)

بو:

  • بوی مغزدار (Nutty)
  • کمی بوی مغز می‌دهد (Smells slightly of nuts)

طعم:

  • طعم مغزدار (Nutty taste)

دانه‌های بائوباب حاوی 15.12 درصد پروتئین، 11.56 درصد چربی، 17.84 درصد کربوهیدرات و 49.72 درصد فیبر هستند.

ترکیب اسیدهای چرب روغن بائوباب

مشخصات فیزیکی روغن بائوباب

ماندگاری روغن بائوباب

کاربرد های روغن بائوباب

 

متن کامل این مقاله تخصصی، گامی فراتر در دنیای صابون سازی است که فقط در دسترس هنرجویان دوره مقدماتی و پیشرفته صابون سازی و یا مشترکین پلن‌های نقره‌ای و طلایی سامانه نخبگان صابون ساز است.

دیدگاهتان را بنویسید