روغن بالنگو یکی از روغن‌های طبیعی با خواص بی‌نظیر برای پوست و مو است که در صابون سازی به‌ویژه ساخت صابون گیاهی بسیار کاربرد دارد. این روغن به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب ضروری و آنتی‌اکسیدان‌های قوی، پوست را تغذیه و مرطوب می‌کند و به افزایش نرمی و لطافت آن کمک می‌کند. استفاده از روغن بالنگو در فرمولاسیون ساخت صابون، علاوه بر حفظ رطوبت پوست، از التهابات و خشکی ناشی از استفاده از شوینده‌های شیمیایی نیز جلوگیری می‌کند.
در صابون سازی، افزودن روغن بالنگو به عنوان یک عنصر گیاهی، می‌تواند موجب تقویت خواص نرم‌کنندگی و مرطوب‌کنندگی صابون شود. این روغن همچنین به بهبود سلامت موها کمک کرده و می‌تواند در صابون‌هایی که برای مراقبت از مو طراحی می‌شوند، مؤثر باشد. ترکیب روغن بالنگو در صابون گیاهی، علاوه بر تقویت ساختار مو، از شکنندگی آن جلوگیری کرده و به حفظ درخشندگی طبیعی موها کمک می‌کند.
خاستگاه بالنگو
بالنگو (Lallemantia) بومی خاورمیانه، قفقاز، روسیه، ترکمنستان و ایران است. روغن پرس سرد بالنگو به رنگ زرد روشن تا تیره است، در حالی که روغن استخراج شده دارای رنگ مایل به سبز است. طعم روغن بالنگو در ابتدا خش دار و سپس شبیه روغن بذر کتان می شود.
ترکیب اسیدهای چرب در روغن بالنگو
- پالمیتیک اسید: 6-10 درصد
- استئاریک اسید: 1-3 درصد
- اولئیک اسید: 1-17 درصد
- لینولئیک اسید: 9-36 درصد
- α- لینولنیک اسید: 50-68 درصد
مشخصات فیزیکی روغن بالنگو
- ضریب شکست (refractive index: n40 D): 1.4758
- عدد یدی (iodine number): 200–201
- عدد صابونی شدن (saponification number): 181
- نقطه انجماد (point of solidification): 35- درجه سانتی گراد
روغن بالنگو روغنی خوراکی است که به‌ویژه از رقم Shahin dej استفاده می‌شود، زیرا دارای محتوی روغن خاص است.
روغن بالنگو برای رنگ های روغنی براق و تولید روان کننده استفاده می شود. این روغن جایگزین روغن بزرک (روغن بذر کتان) در تولید کفپوش لینولئوم (linoleum) است، زیرا حاوی مقدار زیادی لینولنیک اسید است.
از آنجایی که روغن دارای محتوای بالایی از لینولنیک اسید است، می توان از آن برای تولید اپوکسیدهای آلیفاتیک نیز استفاده کرد که در پوشش پودری پیوند دهنده متقاطع هستند. رنگ پودری 100% بدون حلال است. بنابراین هیچ انتشاری از ترکیبات آلی فرار صورت نمی گیرد. مواد پوشش پودری معمولاً از رزین، پیوندهای متقاطع، رنگدانه های رنگی و مواد کمکی تشکیل شده است. تری گلیسیدیل ایزوسیانورات (Triglycidylisocyanurate) (TGIC) یک پیوند دهنده متقابل است که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد، اما از آنجایی که برای سلامتی و همچنین محیط زیست مضر است، آزمایشاتی برای جایگزینی آن با روغن هایی انجام می شود که محتوای لینولنیک اسید بالایی دارند.
