انواع سرده مورینگا
سرده مورینگا (Moringa Adans.) شامل 16 گونه است که سه گونه‌ی زیر برای استخراج روغن اهمیت دارند:
1. مورینگا اولیفرا (Moringa oleifera Lam)
این گونه درختی کوچک تا متوسط با شاخه‌های باریک و برگ‌هایی متناوب و معمولا ناقصا مرکب شانه‌ای است. طول برگچه‌های آن ۳۰ تا ۶۰ میلی‌متر می‌باشد. گل‌های سفید یا زرد آن در خوشه‌های بزرگ و کرک‌دار (pubescent) که بوی عسل می‌دهند، می‌رویند. میوه‌ی آن کپسولی آویزان به طول تقریبی ۲۲ تا ۴۵ سانتی‌متر است و شکل مثلثقی با نه یال دارد. دانه‌ی درون آن نیز مثلثقی شکل، به رنگ قهوه‌ای روشن تا سیاه است و سه بال سفید کاغذی نازک دارد؛ پوسته‌ی دانه ۳۰ درصد آن را تشکیل می‌دهد. این درخت بومی شمال غرب و شرق هند است.
2. مورینگا پِرِگرینا (Moringa peregrina (Forssk.) Fiori)
این درخت شبیه‌ی گل راعی (broom) است، ۴ تا ۱۰ متر ارتفاع دارد و برگ‌های دوطرفه (bipinnate) آن کم‌پُشت است. گل‌های سفید مایل به صورتی یا زرد آن در خوشه‌هایی قرار گرفته‌اند که طولشان می‌تواند به ۳۰ سانتی‌متر برسد. میوه‌ی آن کپسولی آویزان، قهوه‌ای رنگ، چروکیده و به طول ۱۰ تا ۳۰ سانتی‌متر است. این میوه تک‌محفظه‌ای است و دانه‌هایی را در یک ردیف با برآمدگی‌های اسفنج‌مانند در بین آن‌ها دارد. دانه‌ها ۱ سانتی‌متر طول دارند و بال ندارند. پوسته‌ی دانه ۵۰ درصد آن را تشکیل می‌دهد. این درخت بومی بیابان‌های عربستان و آفریقا است.
3. مورینگا کنکانِنس (Moringa concanensis Nimmo)
این گونه بسته به محل رویش، درختی کوچک یا بزرگ با برگ‌های دوطرفه و برگچه‌های ۱۵ تا ۳۰ میلی‌متری است. گل‌های آن یا دارای رگه قرمز هستند یا در پایه‌ی خود قرمزی دارند. این درخت در هند می‌روید.
مورینگا: درختی با خواص شگفت‌انگیز
مورینگا (Moringa oleifera) درختی است که منشا آن به منطقه هیمالیا (Himalaya) در شمال غربی هند (India) باز می‌گردد. با این حال، این درخت در مناطق گرمسیری، هند، عربستان سعودی (Saudi Arabia)، مصر (Egypt)، سودان (Sudan)، آفریقای غربی (West Africa) (سنگال (Senegal)، نیجریه (Nigeria))، جنوب آمریکای شمالی (North America) (فلوریدا (Florida))، هند غربی (West Indies)، آمریکای مرکزی (Central America)، پرو (Peru)، اندونزی (Indonesia) و فیلیپین (Philippines) نیز کشت می‌شود.
تکثیر مورینگا از طریق قلمه‌های چوبی relatively ساده است. این درخت در آب و هوای گرم و نیمه‌خشک با میزان بارندگی متوسط (بین 250 تا 1500 میلی‌متر در سال) و همچنین در مناطق با رطوبت زیاد هوا و بارندگی سالانه تا 3000 میلی‌متر رشد می‌کند. مورینگا خاک‌های لومی، شنی و با زهکشی مناسب را ترجیح می‌دهد، اما در خاک‌های لومی سنگین نیز رشد می‌کند. این درخت می‌تواند تا حدودی با یخبندان‌های خفیف نیز سازگار باشد.
استخراج روغن مورینگا
برای استخراج روغن، ابتدا پوسته ی دانه ها جدا شده و سپس دانه ها له شده و فشرده می شوند. محصول حاصل تا 70 درجه سانتیگراد گرم شده، با 18 درصد حجمی آب مخلوط می شود، سپس سرد شده و برای جدا کردن صمغ سانتریفیوژ می شود. در نهایت، روغن خشک و فیلتر می شود. روش دیگر استخراج روغن، استفاده از حلال های لیپوفیلیک مانند n-هگزان، کلروفرم/متانول یا سایر حلال های مشابه است.
مشخصات روغن مورینگا
- ظاهر: روغن زرد روشن تا قهوه ای روشن. روغن زرد روشن شفاف
- بو: "مشخصه"
- طعم: طعم ملایم و دلپذیر
ترکیب اسیدهای چرب روغن مورینگا
مشخصات فیزیکی روغن مورینگا
کاربردهای روغن مورینگا
متن کامل این مقاله تخصصی، گامی فراتر در دنیای صابون سازی است که فقط در دسترس هنرجویان دوره مقدماتی و پیشرفته صابون سازی و یا مشترکین پلن‌های نقره‌ای و طلایی سامانه نخبگان صابون ساز است.