بررسی اجمالی پیری پوست

علائم بالینی پیری

دو فرآیند اصلی پیری پوست وجود دارد، درونی (intrinsic) و بیرونی (extrinsic). پیری درونی توسط ژن ها کنترل می شود. ژن‌هایی که به پیری پوست کمک می‌کنند هنوز مشخص نشده‌اند، اگرچه تصور می‌شود برخی از آنها در پیری نقش دارند. پیری بیرونی ناشی از عوامل خارجی مانند سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد الکل، تغذیه نامناسب و قرار گرفتن در معرض نور خورشید است که در بسیاری از موارد با تلاش می توان این عوامل را کاهش داد. اعتقاد بر این است که 80 درصد از پیری صورت را می توان به قرار گرفتن در معرض نور خورشید (پیری بیرونی) نسبت داد.

پیری بیرونی بیشتر عامل پیری صورت است. پوستی که به طور بیرونی پیر شده است عمدتاً در نواحی در معرض دید مانند صورت، سینه و سطوح بازکننده بازوها ظاهر می شود. این نتیجه اثرات تجمعی یک عمر قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (ultraviolet radiation) (UVR) و سایر توهین ها مانند آلودگی است.

یافته های بالینی پوست پیری ناشی از نور (photoaged skin) شامل شکنندگی، نازک شدن، چین و چروک، خشکی، بافت زبر، انعکاس ضعیف نور، زردی، ضایعات رنگدانه ای مانند لنتیژین (lentigines) (لکه های تیره (dark patches))، افتادگی (sagging)، کاهش کشسانی (diminished elasticity,) و کاهش پسماند (decreased hysteresis) (توانایی از سرگیری شکل پس از تغییر شکل (deformation)) است.

متن کامل این مقاله تخصصی، گامی فراتر در دنیای صابون سازی است که فقط در دسترس هنرجویان دوره مقدماتی و پیشرفته صابون سازی و یا مشترکین پلن‌های نقره‌ای و طلایی سامانه نخبگان صابون ساز است.