هیالورونیک اسید (hyaluronic acid): یک جزء گلیکوزامینوگلیکان (glycosaminoglycan) است. هیالورونیک اسید به طور طبیعی در درم ایجاد می شود. تصور می شود که با کنترل ویژگی های فیزیکی و بیوشیمیایی سلول های اپیدرمی نقش مهمی در سلامت پوست ایفا می کند. همچنین فعالیت عمومی پوست مانند محتوای آب، خاصیت ارتجاعی (elasticity) و توزیع مواد مغذی را تنظیم می کند. توانایی جذب آب و ساختار مولکولی بزرگ آن به اپیدرم اجازه می دهد تا به انعطاف پذیری بیشتر، پلاستیسیته مناسب (proper plasticity) و تورگر (turgor) دست یابد.
هیالورونیک اسید یک مرطوب کننده طبیعی اغلب در سرم هیالورونیک اسید استفاده می شود و قابلیت اتصال عالی به آب است. در محلول 2 درصد هیالورونیک و 98 درصد آب، هیالورونیک آب را چنان محکم نگه می دارد که به نظر می رسد ژل ایجاد می کند. با این حال، این یک مایع واقعی است زیرا می تواند رقیق شود و خواص جریان ویسکوزیته طبیعی مایع را نشان دهد. هنگامی که اسید هیالورونیک روی پوست اعمال می شود، یک لایه ویسکوالاستیک (viscoelastic film) به روشی شبیه به روشی که آب را در ماتریکس بین سلولی (intercellular matrix) بافت های همبند پوستی نگه می دارد، تشکیل می دهد. این عملکرد و رفتار نشان می‌دهد که اسید هیالورونیک یک پایه مرطوب‌کننده ایده‌آل می‌سازد و اجازه می‌دهد تا سایر عوامل به پوست برسد. تولیدکنندگان ادعا می‌کنند که استفاده از هیالورونیک در لوازم آرایشی منجر به نیاز به سطوح بسیار پایین‌تری از روان‌کننده‌ها (lubricants) و امولینت ها (emollients) در یک فرمول می‌شود و در نتیجه محصولی اساساً بدون چربی ارائه می‌شود.
علاوه بر این، توانایی آن در حفظ آب، صافی (همواری) فوری (immediate smoothness) به سطوح زبر پوست می دهد و ظاهر پوست را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد. برای اینکه فواید هیالورونیک در لوازم آرایشی قابل درک باشد، این محصول باید به طور منظم استفاده شود، زیرا ظرف 24 تا 48 ساعت پس از استفاده در پوست تجزیه می شود. توجه داشته باشید، این مورد در مورد تزریق اسید هیالورونیک صدق نمی کند زیرا تکنولوژی مورد استفاده متفاوت است.
